Uw Universal Invest beleggingsfonds

Wij belichten voor u 5 onderwerpen:

  • De beurs drukt de pauzeknop in.
  • Moeten we bang zijn voor een zeepbel in tech-aandelen?
  • De schuldenberg is hoog, maar draaglijk.
  • Inflatie is niet aan de orde vandaag.
  • Het beheer zoekt een evenwicht tussen veiligheid en groeipotentieel.

Na het dieptepunt eind maart en de daaropvolgende mooie rit gaat het nu een beetje alle richtingen uit met de beurs: goede en slechte dagen wisselen elkaar af. Beleggers zitten namelijk met flink wat vragen: Wanneer komt dat vaccin? Komen er nieuwe lockdowns? Zullen de genereuze geldkranen van de centrale banken niet voor inflatie zorgen? Wat met de stijgende schuldenberg van de overheden? En zorgen de komende verkiezingen in de VS nog voor een verrassing?

Zolang dit alles onduidelijk blijft, houden de beleggers de pauzeknop in.

De technologie-aandelen waren de voorbije maanden de sterren van de beursvloer. Spelers in de cloud, online verkoop en netwerkinfrastructuur profiteerden van de quarantaines tijdens corona. Technologiebeurs Nasdaq bereikte een nieuwe record. Vreest u nu een déjà vue en dus een speculatieve luchtbel zoals die in 2000? Wel, dan kunnen we u geruststellen, want de context vandaag is anders dan 20 jaar geleden. Deze bedrijven hebben sterke balansen, ze genereren gezonde kasstromen en winsten en ze drijven de verdere groei van toekomstgerichte sectoren aan zoals artificiële intelligentie en digitalisering.

De resultaten van het tweede kwartaal toonden dat de crisis de techreuzen geen windeieren heeft gelegd. Fundamenteel ziet het plaatje er dus gezond uit. De winstnemingen die we de laatste tijd zien, kunnen wijzen op een herschikking van de asset allocatie. Mogelijk keren investeerders langzaam aan terug naar cyclische aandelen. En dat kan een teken zijn dat beleggers geloven dat het economische herstel nabij is.

Hoe kunnen we de schuldenberg bedwingen?

Overheden proberen de weerslag van corona zo veel mogelijk te verzachten voor bedrijven en consumenten. Maar dat heeft natuurlijk wel een fameus prijskaartje. Wereldwijd zal de overheidsschuld oplopen tot ongeveer 101% van het bbp. Om deze schuldenberg draaglijk te maken, zijn er een viertal opties. De overheid kan:

  • De belastingen verhogen
  • De termijn verlengen waarop de schuld moet terugbetaald worden
  • De schuld niet terugbetalen
  • De combinatie lage rente en inflatie gebruiken om slimme investeringen te doen. Want als de inflatie voldoende hoog is en de rente op de schuld is erg laag, dan is de rentelast (de kost die de overheid betaalt) lager dan de opbrengsten die ze ontvangt uit haar investeringen.

We spreken in dat laatste geval van een negatieve reële rente. Voor beleggers op zoek naar rendement in overheidsobligaties zijn ze een straf. Maar voor overheden is het een kans om economische relanceplannen relatief goedkoop te financieren. En dat fenomeen wordt wereldwijd met veel enthousiasme gebruikt.

Riskeren de centrale banken een inflatiestorm?

De centrale banken waren de eersten die in actie schoten om de coronacrisis in te dijken: ze lieten de rentes meteen zakken en ze pompten miljarden euro’s en dollars in het financieel systeem. Dat doet sommigen nu de wenkbrauwen fronsen: zal al dat geld niet zorgen voor een inflatieopstoot?

Ook daarin kunnen we u geruststellen. Tot nader order vindt dat extra gedrukte geld haar weg niet naar de bedrijven en consumenten. Waarom? Enerzijds omdat de banken zelf de boot afhouden: ze zijn minder geneigd om leningen toe te kennen en gebruiken het geld liever om extra reserves aan te leggen en zo hun balansen te verstevigen. Anderzijds zijn ook de consumenten voorzichtiger: ze sparen liever dan dat ze geld uitgeven. Langs die vraagzijde ontstaat er dus geen opwaartse druk op de prijzen. Er zijn trouwens nog andere factoren die de prijzen drukken. Denk maar aan de lage olieprijs, de sterke euro, de globalisering die de loonstijgingen in toom houdt, het online winkelen.

Dit alles wil zeggen dat het inflatieniveau waarschijnlijk nog een tijdje onder de 2% zal blijven. Dat geeft de centrale banken nog veel ruimte om rentevoeten laag te houden. En dat zorgt er dan weer voor dat aandelen het aantrekkelijkste potentieel op rendement zullen bieden.

Wat betekent het voor het beheer?

Het beheer zoekt een evenwicht tussen veiligheid en groeipotentieel. Voor veiligheid werken we met obligaties en cash. Wanneer ongerustheid en onzekerheden de overhand nemen, vangen ze de grillige marktbewegingen goed  op. Voor groeipotentieel en rendement werken de beheerders met aandelen en daar blijven zij zoeken naar veerkrachtige, solide bedrijven met veelbelovende winstvooruitzichten.

De komende weken blijven zeker interessant, des te meer in de aanloop naar de Amerikaanse Presidentsverkiezingen. De beheerders blijven dus zeer waakzaam de portefeuilles beheren.